خلاصه:

سابقه و هدف: دیابت قندی یک اختلال متابولیکی پیچیده است. تعیین ترکیبات بزاق در این بیماران ممکن است در پیش بینی و شناخت یافته های دهانی در این بیماران مؤثر باشد. لذا هدف از این مطالعه بررسی آلفا آمیلاز بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می‌باشد.

 مواد و روش ها: در این مطالعه مورد شاهدی، 40 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 40 فرد سالم انتخاب گردیدند و افراد از نظر سن وجنس بایکدیگر مشابه سازی شدند. وضعیت دهانی و دندانی تمام افراد مورد ارزیابی قرار گرفت. نمونه بزاق غیر تحریکی طی مدت 5 دقیقه از تمام افراد به منظور بررسی میزان جریان بزاق و غلظت  

 استفاده گردید  tآلفاآمیلاز جمع‌آوری شد و برای آنالیز داده‌ها از آزمون

یافته‌ها: میزان آلفا آمیلاز بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو بالاتر از افراد سالم بود. (77661/24±106217/5) در مقابل   /       29276/12±68257/5) (واحد بین المللی بر دسی‌لیتر)، (0/05 P=). میزان جریان بزاق در بیماران مبتلا کمتر از افراد سالم بود.  (0/14+ـ0/32) در مقابل (0/17±0/39) (میلی‌لیتر بر دقیقه)،(P=0/001). احساس سوزش دهان، احساس خشکی دهان وشاخص DMFT در بیماران مبتلا به دیابت به طور معنی‌داری بیشتر از افراد سالم بود.

 نتیجه گیری: میزان آلفاآمیلاز بزاق در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو نسبت به افراد سالم بالاتر بود.