خلاصه:

سابقه و هدف: با توجه به اینکه دیاگنودنت وسیله‌ای برای تشخیص پوسیدگی‌های دندانی  و قابل مقایسه با روش های رادیوگرافی و دیداری است، تغییر در فلورسنت مواد ترمیمی، می تواند در تشخیص پوسیدگی توسط دیاگنودنت اختلال ایجاد کند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر Staining،  Aging وBleaching بر نتایج دیاگنودنت در ترمیم های کامپوزیت بود.

مواد و روش‌ها: تحقیق از نوع تجربی بود و  6 نوع کامپوزیت مختلف شامل Tetric flow, Ultradent flow, Vivadent Heliomolar, Kerr flow, Kerr point4, 3M p60  را شامل می‌شد. 108 عدد نمونه دیسک شکل از این مواد تهیه و به سه گروه تقسیم شدند. یک گروه در آب به منظوربررسی Aging ، یک گروه در چای به منظوربررسی Staining و یک گروه در ژل کربامید پروکساید16%  به منظوربررسی تاثیر  Bleaching قرار گرفتند. فلورسنت نمونه ها قبل و بعد از قرار گیری در مداخله ها با دستگاه دیاگنودنت ( Kavo-آمریکا) اندازه‌گیری شد. نتیجه با آزمون آماری Mixed Repeated Measure Model ANOVA تعیین شد.

یافته‌ها: تمام نمونه های قرار گرفته در آب ، بجز گروه Tetric flow که کاهش عدد دیاگنودنت را نشان داد، افزایش عدد دیاگنودنت را نسبت به حالت پایه نشان دادند (001/0>P) و تمام نمونه های قرار گرفته در چای افزایش عدد دیاگنودنت (001/0>P) و  تمام نمونه‌های قرار گرفته در ژل کربامید پراکساید 16% کاهش عدد دیاگنودنت را نشان دادند (001/0>P). به جز گروه Kerr flow که افزایش عدد دیاگنودنت را نسبت به شرایط پایه نشان داد.

 نتیجه‌گیری: با توجه به مطالعه حاضر  Stainingو  Aging و Bleaching  بر یافته های دیاگنودنت در ترمیم‌های کامپوزیت تاثیر دارد، اما این تغییرات به اندازه ای نیست که سبب تشخیص  مثبت کاذب پوسیدگی شود.