خلاصه : سابقه و هدف: با توجه به کاربرد براکتهای گوناگون، ساخت شرکت‌های مختلف در درمان‌های ارتودنسی، و تفاوت در میزان آزاد سازی یونهای فلزی از جمله نیکل، کروم و کبالت از این نوع براکتها و عوارض ناشی از آزادسازی این یونها این مطالعه با هدف تعیین تاثیر زمان در فواصل مختلف بر میزان آزادسازی یونهای فلزی از انواع براکتهای ارتودنسی انجام شد. مواد و روش‌ها: این تحقیق به روش تجربی بر روی 160 عدد براکت ارتودنسی که بطور مساوی از چهار شرکت Dentaurum American , organizer و Biom تهیه شده بود، انجام گرفت. نمونه ها به 8 گروه 20 تایی تقسیم شدند و چهار گروه از آنها برای یک هفته و چهار گروه دیگر برای شش ماه در بزاق مصنوعی قرار گرفتند، سپس میزان عناصر نیکل، کروم و کبالت آنها توسط دستگاه اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری شد. نتایج بدست آمده توسط آزمونهای tomhane, one way ANOVA, t- test و Two way ANOVA مورد قضاوت آماری قرار گرفت. یافته ها : پس از گذشت یک هفته میزان یونهای آزاد شده نیکل، کروم و کبالت در براکت‌های ارتودنسی ساخت شرکت‌های مختلف به این ترتیب بود، Biom : 378 ± 5/16 ± 378، 74/0 ± 4/0، 1/0 ± 4/0 ، Denutarum : 12/10 ± 142 ، 22/0 ± 61/2، 14/0 ± 34/1، American : 06/2 ± 5/58، 28/0 ± 46/0، 04/0 ± 65/0، Organizer : 53/3 ± 57/0، 47/0 ± 22/0، 3/0 ± 9/8 (ppb) که اختلاف بین چهار گروه از نظر آماری معنادار بود.(001/0 > P ) و همچنین میزان آزادسازی همین یونها پس از 6 ماه بین براکت‌های شرکت‌های سازنده دارای اختلاف معنی‌داری بود. (001/0 > P )

American  نتیجه‌گیری: به نظر می رسد در درمان‌های طولانی مدت ارتودنسی، براکت

 یون کمتری آزاد نموده و از این جهت در اولویت قرار می گیرد.